Zo ongeveer een jaar geleden begon ik dit blog met de verzuchting dat het wel eens tijd werd dat iemand jaarlijks het betere Nederlandstalige muzikale werk zou beoordelen dan wel middels een klein jaaroverzichtje inzichtelijk maakte. Aangezien -voor zover ik weet- nog steeds niemand anders zich hiermee onledig houdt heb ik deze nobele taak weer op me genomen. Mocht je het beter weten, ben ik iemand vergeten, reageer of begin je eigen top 10.
Dus, hier is -zonder verder tromgeroffel en schalmeigeschal- de volkomen subjectieve maar daarom niet minder interessante
JaBo Nederlandstalige Top 10
over 2015
10. Ellen Ten Damme – Alles draait
(M.A.R.S. Worldwide)
Ellen ten Damme is een fenomeen. Ze zingt, ze danst, ze acrobatiekt, ze acteert en ze sjokt door je buurt met een maffe ekster op haar schouder. Ze werkt zo hard. Ze wil zo graag. En ze woont op een boot.
Ellen maakt nummers die me soms de tenen doen krommen van plaatsvervangende schaamte en dan weer in janken doen uitbarsten van ontroering. Alles Draait, haar nieuwste album, heeft dat ook weer. Er zitten dingen bij waar ik een beetje onpasselijk van word (tekstueel en/of muzikaal), maar ja: die stem, die stem, en vooral die stem. Dat gejubel, dat voluit zingen. Dat plezier. En welja, gooi er maar weer wat strijkers tegenaan. Groot, groter, grootst. Over de top, soms te geëngageerd, soms te ontroerend, soms te mooi voor woorden.
Hoogtepunten: Alles draait, Geen spijt
9. Jeugd Van Tegenwoordig – Manon
(Magnetron/Top Notch/Jvt)
Ik had het nooit zo op De Jeugd. Nouja, dat wil zeggen; ik respecteerde ze wel, maar ik zette voor mijn eigen lol zelden een plaat van ze op. Met Manon is dat voor het eerst in jaren anders. Het schijnt dat Willy Wartaal, Faberyayo en Vieze Fur tekstueel uit andere (meer volwassen) vaatjes tappen. Fuck dat. Ik ben vooral onder de indruk van de heerlijke grooves, bliepjes, piepjes en funky sweepjes van producer Bas Bron. Samen met die lijzige raps vind ik Manon vooral muzikaal een hele toffe plaat geworden.
Hoogtepunten: Manon, Ik Was Een Klootzak, Zakmeuitdeheup
8. Fresku-Nooit-Meer terug
(Top Notch)
Ik vind een heel album van dit ‘brutaaltje’ meestal nogal vermoeiend luisteren, maar voor de Eindhovense rapper Fresku hang ik toch even de vlag uit. Die van Nederland, en van de Antillen. ‘Zo Doe Je Dat’ van zijn album ‘Nooit Meer Terug’ hakte er bij deze ouwe blanke lul van middelbare leeftijd volgehangen met witte privileges goed in. Raps die je aan het denken zetten. Taal van de straat-lesjes bij de vleet. De eerlijkheid spat uit de groeven.
Hoogtepunten: Gooi Jezelf Weg, Nooit Meer, Bitchboy, Zo Doe Je Dat
7. Armand & The Kik
(Top Notch/ Excelsior)
Het moest er een keer van komen: onze nationale zingende en blowende volksheld is gehaald door Magere Hein. Maar vlak voor zijn dood leverde hij samen met de zich heerlijk dienstbaar opstellende nederbietelband The Kik een uitermate mooie en draaibare plaat af.
Hoogtepunten: Giglied, Fuck De Blues, het Boudewijn De Groot-achtige Een Beetje Vriendelijkheid. En dan heb je het ontroerende einde nog niet gehoord: het solo gespeelde De Weg Naar Isfahan, over de plek waar de tuinman en de dood en wij allemaal uiteindelijk terechtkomen.
6. Björn vander Doelen & Allez Soldaat – Cabellero Zonder Filter
(Bastaardplaten)
Een ex-voetballer (PSV) die rookt en zuipt en ook nog uit Brabant komt en die denkt dat hij een singersongwriter is. Geef mijn portie maar aan Fukkie. Denk je. Tot je deze plaat opzet. Björn monkelt en mompelt en praatzingt zich met topband Allez Soldaat achter zich een weg je brein in. Een plaat als een poëziebundel zo mooi.
Hoogtepunten: Cabellero Zonder Filter, D’Anvers, Och war ik maar Bruce Springsteen
5. Jeroen Kant-Nooit Genoeg
(Bastaardplaten)
Nog een van het Bastaardplaten-label, dat vanuit het zuiden van ons land de betere Nederlandstalige waar aan de man/vrouw poogt te brengen. Jeroen Kant, ook wel bekend als de ‘Vincent Van Gogh van het Nederlandse lied’, schildert op Nooit Genoeg weer talloze taferelen waar je bek van openvalt. “Alsof Simon Carmiggelt, Martin Bril en Dimitri Verhulst verdwaald zijn op een filmset van de Coen Brothers in een woestijn ergens tussen Mexico en Texas. Hun weg terug naar huis zoekend, bespreken ze hun eigen tekortkomingen en die van de wereld waarin we met zijn allen leven” schreef iemand op het internet. En dat klopt als een bus. Tegen die stem moet je kunnen, maar muzikaal en tekstueel valt hier heel weinig tegen in te brengen. De productie van Gabriël Peeters verdient een extra pluim.
Hoogtepunten: Nooit Genoeg, Halve Cent
4. DazzledSticks
(DazzledSticks)
Het eerste wat je op dit ‘debuut’-album -een bijzondere samenwerking tussen Dazzled Kid (Tjeerd Bomhof) en rapper Sticks (Opgezwolle) hoort is de naam ‘Ted De Braak’. Wow. Als je een plaat begint met het name-checken van een ex-NCRV-quizmaster heb je mij te pakken hoor. En als je vervolgens niet ophoudt je hersenspinsels, en je onnavolgbare associaties en je waardevolle observaties (‘waar zijn die ouders dan?’) uit te storten over de luisteraar, dan heb je een topplaat gemaakt. Alle verbalia worden goed bijeen gehouden door de vette muziek van Dazzled Kid, die funky, jazzy en hiphoppy, triphoppy en weetikveel met je oren doet. Man. Wat. Een. Plaat.
Hoogtepunten: Blijven lopen, Hooligans in Bloomingdale, Trammelant.
3. Alex Roeka-Voort!
(Excelsior)
Gelukkig kreeg Alex Roeka van zijn spiegiater te horen dat een sabbatical niet echt een goed idee was. Het resultaat is Voort! – een werkelijk schitterend album. Je hoort een oude man letterlijk tegen de wind en de klippen van het leven op zingen -en spelen. Daar kan menig bebaarde hipstersongwriter nog wat van leren. Hoogtepunten: Als Een Rollende Steen en het ongelofelijk ontroerende Moeder. Ja, allemaal vast erg autobio, maar als je zo zingt en schrijft mag het.
2. Henny Vrienten-Alles Is Anders
(Top Notch)
Als Henny Vrienten op tv verschijnt -al dan niet zingend- gooi ik regelmatig boos kussens, kranten en potloden naar de buis. Die valse ex-katholieke bescheidenheid, die veel te charmante grijns. Hij neemt ons allemaal continu in de maling als je het mij vraagt. De vleier. Maar ja. Die liedjes hè. Die stem. Die productie. Die koortjes. De oude baas van de Nederpop is nu aan een soort tweede (of derde?) jeugd begonnen en vooral dit tweede album uit deze renaissance (dat kort verscheen na het toch nog wat mindere En Toch uit 2014) mag er wezen. Hoogtepunten te over: Meer Moet Dat Niet Zijn, Zo was Het, Zo is Het en Spelen Met Vuur…zelfs Guus Meeuwis kan Nooit Meer Naar Brabant niet verpesten. Topplaat.
1. Rooie Waas-Rooie Waas
(Eigen Beheer)
Dat ik Rooie Waas een van de meest interessante Nederlandse bands van het moment vind zal de meeste lezers van dit blog niet ontgaan zijn, getuige het feit dat mijn blog De Verschrikkelijk Belangrijke Muziek Van Rooie Waas het meest gelezen artikel op JaBo Blogt van dit jubeljaar was, waarschijnlijk ook omdat het de inzet van een stormpje in een glaasje polderwater werd daar de hoofdredacteur van 3VOOR12 zich genoodzaakt zag zijn redactie te verdedigen tegen wat hij zag als een ‘denigrerend’ blog over zijn team. Zo was het niet bedoeld, hooguit als speldenprikje richting de smaakmakers en gatekeepers in Hilversum.
Enfin. Ik ben de band er niet minder om gaan vinden. Beeldenstormend en verfrissend. Hoogtepunten: Alles.
Ook gesignaleerd, maar buiten de Boots gevallen:
-Diverse Artiesten-New Wave
(Vanwege het feit dat het een verzamel-album is is dit rapverzamelboemding buiten de JaBo Nl Top 10 gevallen, maar dient zeker vermeld, niet alleen vanwege Li’l Kleine/Ronnie Flex hit Drank & Drugs, maar vooral vanwege algehele tofheid van dit project)
-Maaike Ouboter-En Hoe Het Dan Ook Weer Dag Wordt
(Prachtplaat- voor zuchtende en poëtisch aangelegde tienermeisjes en jongens).
-Boudewijn De Groot-Achter Glas
(De inmiddels soms wat onvast zingende Boudewijn moet toch vanwege zijn staat van dienst ergens genoemd worden?).
-Stef Bos-Kaalvoet
(Stef gaat weer Zuid-Afrikaans, valt buiten dit concept. Check vooral: Jonk In My Kop)
-Sef-In kleur
(Goeie plaat -als nederhop je ding is)
Aldus. Gelukkig Nieuwjaar Allemaal. En vul nog even de pol in.
Jaap Boots 